Muğlada bilirmisiniz bilmem ama Yayla kültürü vardır, ailelerin yazın ayrı kışın ayrı meskenleri vardır ve yazın, yaylaya göç başlar. Bizimda bir yaylamız var biz oraya "Layla" diyoruz, doğa ile iç içe olmasına rağmen, eğlencenin merkezi gibidir bizim için.. Enstrümanını kapan, böreğini yapan, mantısını yapan, içkisini kapan tüm arkadaşlara kapılar açıktır.. Çay kahve bahane muhabbet şahane modundayız yaylada pardon "laylada" ..
Enes Laylayı çok seviyor orada özgür.. Tabi sınırlı özgürlük ondaki, daha yürümeyi öğrenemedi. Örümcek sağ olsun bir sağa bir sola deli gibi Duman'ın peşinden koşturup duruyor. Duman (köpeğimizin adı, huysuz ve oldukça yaşlıdır Duman, sağı solu belli olmaz, Allahtan Enes'i gördümü kaçıyor da ordan yırtıyoruz)
Kiraz mevsimi gelmek üzere, Kirazı seveceğini ümit etmiştim ama yeni fotoğraflarımızı daha sonra koyacağım. Kiraza bayılıyor. Isırıp ısırıp atıyor her yer kıpkırmızı.. Korkuttu geçen gün beni ağzı kanadı sandım.. Meyve kurdum benim :)
Laylada babam Enes için bir bölge yaptı, komple çimden oluşuyor, üstünde emeklesin yazın da havuz alıp koyarız keyf yapar diye düşünmüş. Layla Sevdası aşılamaya çalışıyor, fark etmedik sanadursun :) kötü bir şey değil çocuklar doğayı ve hayvanları sever, doğayı hayvanı seven insanı da sever... Ve günün ortasında Enes yorgunluktan aynen bu şekilde sızdı.. Tabi nasıl sızdığını bir ben bir de allah bilir : ) ufak çaplı işkence uyguladı üzerimde..
İşte "Duman" bu yırtıcı köpecik, küçük gözüktüğüne bakmayın oldukça agrasifdir. Genelde insanları sever ama düşman olduğu iki kişi var, biri yan komşumuz, biri de imam :D
İmam efendi Camiye ezan okumak için giderken, uyumasın diye kapıyı tekmelermiş, "duman"da ona sinir oluyor. Belki aralarında duygusal bir tepkime var bilemeyeceğim ama imamdan nefret ediyor. Ve tabi bisikletli, motorlu taşıtlara her köpek gibi antipatisi var..
Ne sanıyorlar acaba...
Çakıl taşlarını tutup atsın, arada da ağzına atıp tadına baksın, yetiş kurtar çakıl taşlarını yemeden!!!
Hamakta sırt üstü sallandığında yerdeki taşları göremeyince canı sıkılıyor bebeğimin, yere bakması lazım. Bastığı yerleri toprak deyip geçmemesi lazım..
Enes o kadar çabuk büyüyor ki.. Takip etmesi zorlaşıyor gittikçe.. Fotoğraflar olmasa hafızamdan şüpheye düşer duruma geleceğim neredeyse.. 11 ay geçti bile..
Dün 18 Haziranda enes 1 yaşına bastı.. Detaylar arkası yarın ;)
0 Comments
