İlk bebeğimi kaybetmenin ardından yaşadığım kötü psikoloji, zamanla yerini hoş ve güzel anılara dönüştürecek yeni bir bebeğimin olacağı haberini duymam ile değişti. Bir bebeğim olacaktı.
Heyecanlı ve korkuyla karışık bir halde geçecek olan 8 aya odaklandım. Neler yaşayacaktım. Neler duyacak ve bebeğim nasıl bir şey olacaktı?
Sevimli mi, çirkin bi böcek mi olacaktı? Şımarık mı uslu mu? Bir sürü soru vardı kafamda, ama en önemlisi sağlıklı olmasıydı...
Her gece yatarken ve her sabah kalktığımda dua ettiğimi hatırlıyorum:) Sağlıklı olması için...
Bu karmaşık duygu seli arasında ik üç ayımı daha bebeğim olacağı duygusuna alışamadan geçirdim.
Doktorum sıkı kontrol altında tutuyordu beni bu da beni ürkütmüyor değildi. Tahliller, sonuçlar, korkular, sevinçler, sancılar, uykusuz geceler, umutlar, sevinçler....
2 tahlil, 3 lü tahlil ama çok şükür bir sorun çıkmadı, ve bebişimi kucağıma almak için her geçen gün daha da sabırsızlanmaya başlamak içten bile değildi..
6 ay sonra artık pantolonlar iyice sıkmaya ve artık içlerine girememeye başladım :) Ama sancım olsa da her gün dışarıda gezmelerde, temiz hava, yürüyüş,... 23 nisan dönemi geldiği için Kostüm atölyemizin işleri yoğunluğu dolayısı ile desen çizim bölümünde yardıma ihtiyaçları olduğunu gördüm, bebeğim 7 aylıktı o sırada, atölyede kostümler üzerine desen çizmekle 1 ay gibi bir süre yorucu da olsa kafamı dağıtmak ve farklı zaman geçirmek için atölyede çizim yaptık bebişimle :) sanırım ressam olacak benim minik oğlum diye düşünürken (bu arada cinsiyeti erkekti) tabi bunu bu zamana kadar neden yazmadığım da merak konusu. Sabah 9 - 10 gibi çizime başlayıp gece 12-1 gibi evde olduğumuz bir dönemdi:) gerçi sağolsunlar Sevgili ablalarım, Atölye ortaklarımız, çok düşünceli ve anlayışlılardı, bana özel oda, masa, ayağımı uzatacağım bir tabure, önümden meyve, süt, yorulduğumda uzanabileceğim bir yatak,... Konforum süperdi :)... Hatta Atölyede herkes sigara içtiği halde, ki o zaman yasak yoktu.. Benim bulunduğum odada hiç kimse sigara bile içmedi ki tam ara bölmede olan odadan sigara içmeden geçmek içen birisi için oldukça zor:).. Fesler yapıldı, Romen, aşuk maşuk, Fethiye, Çiftetelli, Zeybek, ...... bir çok farklı yöre ve kostümleri.. Raflardaki top top kumaşlardan işlenmiş 1. kalite kostümlere dönüştüler, ee profesyonel kadro diye buna denir herhalde :) Gece gündüz çalışan süper kadro ile tüm işlerimizi istenilen zamanda teslim ettik.
Son ay gerçekten çok zor geçti atık minik bebeğim çok hareketli bir bebiş olduğu için yerinde durmuyor bana zor anlar yaşatıyordu... Olsun onun için değerdi!..
Ve doktorum sonunda günü verdi, 18 Haziran...
İple çekilen günlerr,... sattler,.. dakikalar,... ve saniyeler...
Ameliyathaneye girişimin ardından, sedyede anestezi uzmanım ile Epidural Anestezi yapılması kararını verdik. Herhangi bir sorun olmayacağı konusunda doktorum ile hemfikir olduklarında ameliyat başladı. Tam 2 dk sonra Enesimin sesini duydum.. Yanımda küçük bir alanda onu siliyorlardı, Altın sarısı saçları, pespembe dudakları ile öyle güzeldi ki.. Gözyaşlarımı tutamadım.... Minişim benim bir parçamdı ve tanrım öyle güzeldi ki...
