O minik bedenin, ufacık ellerin, hafif nefesinle kucağımda tutarken seni, bakmaya koklamaya kıyamazken..
O aniden yükselen farklı tonlardaki seslere nasılda tepki veriyorsun!! O minik kalbin bir serçenin kanat çırpınışları gibi nasılda pıtır pıtır atıyor....
Heyecanlı yüreğinde hangi hisleri biliyor, hangi duygularda yüzüyorsun?
Gülümseyişinin altında ne kadar da masumsun...
O minik bedenin hastalıkla boğuşurken, gözlerimin içine baktığın ve içimi acıtan tonda seslenişin..
"Annee" İnanılmaz bir acı verirken nasılda içten içe mutlu eder ki insanı...
Yılmak bilmeyen karakterin inşallah her daim seninle tüm zorluklarda yalnız bırakmadan yanında kalır.. Bu hayat zorlukları ile kucaklayacak seni bebeğim...
O minik elinle elimi, bacağımı, her neresi denk gelirse tutunarak ayağa kalkmaya çalışman.. Heyecanla o koltuk bu koltuk senin kedi gibi dolanırken, dikkati anında başka bir noktaya verdiğinde sincap gibi sıçrayan..:)
Düşününce bile yüzümde gülümsemeye sebep olan bebeğim...
Seni seviyorumm...
2 Comments
